DAVE BIXDY Ode to Quetzalcoatl

Guerssen

I remember, many years ago, that I had heard too much about this album and I was wondering if an album based on acoustic guitars could produce such an internal tension! Of course in the swirl of music I had forgotten it! Now, quite unexpectedly for me, Guerssen re-released it and gives me the opportunity to hear an album whose price has soared! Listening to it now, I confess that, indeed, is the intensity and the innerness of the songs, which place Ode to Quetzalcoatl on the list of the best folk albums ever recorded. And thinking, the songs rely only on the voice and the acoustic guitars (there is some parts with harmony and a fairy flute)!
However, only Dave Bixby's voice is capable of legitimately rewarding the legendary album!
Bixby had begun to play in some garage and folk bands, until at some point he began playing acoustic guitar and experimenting with lsd.
 After an entire year, he began an internal quest, a spiritual journey, and it all turned into the amazing Ode to Quetzalcoatl which was released on his own in 1969. The Drug Song, which opens the album, is his most singular song, the song that gives us just the stigma of the soul of Bixby. Like Peace, which closes the album. The song begins with a flute and sounds like it is to experience loneliness that generously offers drugs.
Ode to Quetzalcoatl is a pure and naked masterpiece

Θυμάμαι, πριν απο πολλά χρόνια ότι είχα ακούσει πάρα πολλά για αυτό το άλμπουμ και αναρωτιόμουν αν όντως ένα άλμπουμ το οποίο στηρίζεται μόνο σε ακουστικές κιθάρες, είναι δυνατόν να παράγει τέτοια εσωτερική ένταση! Φυσικά μέσα στη δίνη της μουσικής το είχα ξεχάσει! Τώρα, εντελώς απρόσμενα για μένα,  η Guerssen το επανεκδίδει και μου (μας) δίνει την ευκαιρία να ακούσω ένα άλμπουμ του οποίου η τιμή είχε φτάσει στα ύψη! Ακουγοντάς το τώρα, ομολογώ ότι, όντως, είναι τέτοια η ένταση και η εσωτερικότητα των τραγουδιών, που τοποθετούν το Ode to Quetzalcoatl στη λίστα με τα καλύτερα φολκ άλμπουμ που έχουν ηχογραφηθεί ποτέ. Και φανταστείτε, τα τραγούδια στηρίζονται μόνο στην φωνή και στις ακουστικές κιθάρες (ακούγεται ελάχιστα μια φυσαρμόνικα και ένα φλάουτο)!

Πάντως, και μόνο η φωνή του Dave Bixby είναι ικανή να αποδόσει δικαίως τον χαρακτηρισμό του θρυλικού άλμπουμ!!!

Ο Bixby είχε ξεκινήσει να παίζει σε μερικές γκαράζ και φολκ μπάντες, ώσπου κάποια στιγμή ξεκίνησε να παίζει ακουστική κιθάρα και να πειραματίζεται με το ελ ες ντι.

 Ύστερα απο έναν ολόκληρο χρόνο ξεκίνησε μια εσωτερική αναζήτηση, ενα πνευματικό ταξίδι και όλο αυτό μετουσιώθηκε στο συγκλονιστικό Ode to Quetzalcoatl το οποίο κυκλοφόρησε μόνος του το 1969. Το  drug song, το οποίο ανοίγει το άλμπουμ είναι το χαρακτηριστηκότερο τραγούδι του, το τραγούδι που μας δίνει ακριβώς το στίγμα της ψυχής του Bixby. Όπως και το peace, το οποίο κλείνει το άλμπουμ. Το τραγούδι ξεκινάει με ένα φλάουτο και ηχητικά μου θυμίζει το πως είναι να βιώνει κανείς την μοναξιά που προσφέρουν απλόχερα τα ναρκωτικά. 

Το Ode to Quetzalcoatl είναι ένα αγνό και γυμνό αριστούργημα.