29/11/15

MOON CURSE Spirit Remains



Kozmik Artifactz


Spirit Remains is the second album of the Moon Curse, after the homonymous first of which was released three years ago. Here, the sound is heavy, is slow, is bulky and doom! Excluding the fastest vicious sky, on the other four the spirit of Sabbath haunting the compositions - especially in witches handbook! Worth mentioning the two long tracks electric vein and lord of memories, two epic doom songs will scatter chills at the fans of that sound!

Το Spirit Remains είναι το δεύτερο άλμπουμ των Moon Curse, ύστερα από το ομώνυμο πρώτο τους που είχε κυκλοφορήσει πριν τρία χρόνια. Εδώ, ο ήχος είναι ξεκάθαρα σκληρός, αργός, ογκώδης και doom! Αν εξαιρέσουμε το πιο γρήγορο vicious sky, στα υπόλοιπα τέσσερα το πνεύμα των Sabbath στοιχειώνει τις συνθέσεις-κυρίως στο witches handbook! Άξια αναφοράς τα μεγάλης διάρκειας electric vein και lord of memories, δυο επικές doom συνθέσεις που θα σκορπίζουν ρίγη στους φανς του ήχου!


27/11/15

MAMMOTHWING Morning light



Kozmik Artifactz


The Englishmen Mammothwing is a trio which are the brothers Fisher-Mart guitar and voice, Bill bass and voice, and drummer Kev Richardson Jr. If exceptions the song ΄69, which resembles more 70s hard rock, the remaining four with the amazing heavy/blues steamroller cosmic vagabond and brilliant tinned up & fuzzed out,  is abysmal acid/heavy/blues, with guitar blast the speakers, it's dark, it is the limits of doom is for specific situations ! Morning light is an ode to heavy blues and friends of this sound will be thrilled!!!

Οι Εγγλέζοι Mammothwing είναι ένα τρίο το οποίο το αποτελούν οι αδερφοί Fisher-Mart κιθάρα και φωνή, Bill μπάσο και φωνή, καθώς και ο ντράμερ Kev Richardson Jr. Αν εξαιρέσεις κανείς το ΄69, το οποίο μοιάζει πιο 70ς hard rock, τα υπόλοιπα 4, με κορυφαία τον heavy/blues οδοστρωτήρα  cosmic vagabond και το «γυμνό» tinned up & fuzzed out, είναι αβυσσαλέα acid/heavy/blues, με την κιθάρα να ανατινάζει τα ηχεία, είναι σκοτεινά, είναι στα όρια του doom και είναι για ιδιαίτερες καταστάσεις! To Morning light είναι μια ωδή στα heavy blues και οι φίλοι αυτού του ήχου θα ενθουσιαστούν!!!

26/11/15

CENSUS OF HALLUCINATIONS Nothing Is As It Seems



Stone Premonitions



Census of Hallucinations have several albums. Their new, titled Nothing Is As It Seems is a strange album. Really there only few times, that I came up against a series of songs and became difficult to understand or define the musical identity! Surely from the music arising some theatricality, and from the singing of the singer also, the guitars are sometimes pop, sometimes more jazz, sometimes the music itself seems to tells stories alone, without the help of the lyrics (Do I need psychoanalysis my doctor?) is blues, is progressive, is avant-garde, sometimes creates some psychedelic auras, is dark and the lyrics (from what I understand with my little English!!) is surreal. In he who can manage camels use some oriental elements, while in brainless ape several electronics!! In short, the Census of Hallucinations have literally completely personal sound. Not like any other band apart from the.... Census of Hallucinations!! If you like them or not has to do with the personal tastes of everyone

Οι Census of Hallucinations έχουν αρκετά άλμπουμ. Το νέο τους, με τίτλο Nothing Is As It Seems είναι ένα παράξενο άλμπουμ. πραγματικά λίγες φορές έρχομαι αντιμέτωπος με μια σειρά τραγουδιών και να δυσκολεύομαι να καταλάβω ή να προσδιορίσω την μουσική τους ταυτότητα! Σίγουρα η μουσική τους βγάζει μια θεατρικότητα, όπως φυσικά και η ερμηνεία του τραγουδιστή τους, οι κιθάρες είναι άλλοτε pop, άλλοτε πιο jazz, άλλοτε η ίδια η μουσική μοιάζει να αφηγήται ιστορίες από μόνη της, χωρίς την βοήθεια των στίχων (χρειάζομαι ψυχανάλυση γιατρέ μου;), είναι blues, είναι progressive, είναι avant-garde, ενίοτε ξεπετάγονται κάποιες ψυχεδελικές αύρες, είναι σκοτεινή και οι στίχοι (από όσα καταλαβαίνω με τα λίγα αγγλικά μου!!) είναι σουρεαλιστικοί. Στο  he who can manage camels χρησιμοποιούν και κάποια ανατολίτικα στοιχεία, ενώ στο brainless ape αρκετά ηλεκτρονικά!! Με λίγα λόγια οι Census of Hallucinations έχουν στην κυριολεξία εντελώς προσωπικό ήχο. Δεν μοιάζουν με κανένα άλλο γκρουπ πέρα από τους…. Census of Hallucinations!!
To αν αρέσουν ή όχι έχει να κάνει με τα προσωπικά γούστα του καθενός μας.
 

24/11/15

DOG AGE Swanlake Gate



Voices of Wonder


A real surprise for me was the cd of Dog Age, since to tell the truth only few times I dealt with them in the past. Wrong, very wrong since this new album, 26 years after the first, is a very remarkable album!!! With clear influences from English psych/pop of the 60s but also from bands like the Dukes Of Stratosphear, the Dog Age record a series of adorable songs. The song that opens the album, opening up the park, through the pop structure puts a great dynamic. The title, swanlake gate, sounding more pop than anything else, but its rhythm wins you immediately. The happy fowl stomp instro is a bit "funny" but a great track.  The phone poles has something in the line of bass and drums, which forces you to say yes, its pure psychedelic–rock, which takes you higher!! For maureen isn’t enough to say, only that it is probably  the best of the album, but also their tougher psych moment, hides an amazing melody, which reaches its peak with the next song sonatine a slow-moving unbelievable psychedelic creation, to me personally it makes me feel that I’m swimming on the grass. Great album!!!!
Μια πραγματική έκπληξη ήταν για μένα αυτό το cd των Νορβηγών Dog Age, μιας και για να πω την αλήθεια λίγες φορές είχα ασχοληθεί μαζί τους. Λάθος, μεγάλο λάθος μιας και το νέο αυτό άλμπουμ, 26 χρόνια μετά το πρώτο, είναι ένα πολύ αξιόλογο άλμπουμ!!! Με ξεκάθαρες επιρροές από την εγγλέζικη psych/pop των 60ς, αλλά και από συγκροτήματα όπως ήταν οι Dukes Of Stratosphear, οι Dog Age ηχογραφούν μια σειρά από αξιολάτρευτα τραγούδια. Το τραγούδι που ανοίγει το άλμπουμ, το opening up the park, μέσα από την pop δομή του βγάζει μια μεγάλη δυναμική. Το ομώνυμο, swanlake gate, ηχεί περισσότερο pop παρά οτιδήποτε άλλο, αλλά ο ρυθμός σε κερδίζει αμέσως. Το happy fowl stomp είναι ένα instro λίγο «αστείο» αλλά λειτουργικό. Το phone poles έχει αυτό το κάτι στη γραμμή του μπάσου και των ντραμς που σε αναγκάζει να πεις ναι, είναι ψυχεδελικό-ροκ που σε ξεσηκώνει!! Για το maureen δεν αρκεί να πει κανείς ότι είναι ίσως το καλύτερο του άλμπουμ, αλλά ότι αυτή η πιο σκληρή  psych στιγμή τους, κρύβει μια απίθανη μελωδία, η οποία φτάνει στην κορύφωση της με το επόμενο τραγούδι το sonatine ένα αργόσυρτο απίθανο ψυχεδελικό δημιούργημα που εμένα προσωπικά με έκανε να νιώθω ότι κολυμπάω στο γρασίδι.


16/11/15

DIRTY FUSE Last Wave



Ikaros Records + B Other Side Records -- LP
Deep Eddy records -- CD
                         



After "Surfbetika!, Dirty Fuse are back with "Last Wave". This album (too) is a pure surfboard for the summers!! When their newest album starts with "Islands in the surf" by Jim Skiathitis of "The Atlantics", a track that he didn't record himself but gave to the band (as well as the fantastic "Stranger on Mykonos"), well... its a great start!! Fortunately, Dirty Fuse don't have only these two

tracks to show! The album is filled with fresh surf sound (a not so easy thing in our times) and some tracks such as "Oasi", "Monsoon diva", "Storm", "Invisible mind", "Midnight heat wave" etc. are worth many rides. Saying that the cover of Dick Dale's "The new victor" is magickal would be an understatement. "Dark sands" creates a dark atmosphere. But the track I listened the most times over and over (not because it lasts 1'19", I would've done the same even if it lasted 10 minutes) is the taximi of "The doctor"!!! What a great track! Flow freely doctor!!
The album contains 15 tracks and since the result amazed someone like me, who listens to surf music as often as I go for a swim in the winter, the surf music enthusiasts will love it! Isn't that correct doctor

Ύστερα από τα Surfbetika oι Dirty Fuse επιστρέφουν με το Last Wave. (Και) το άλμπουμ αυτό είναι μια αγνή σερφ σανίδα για τα καλοκαίρια!! Και όταν το νέο τους άλμπουμ ξεκινάει με το islands in the surf του Jim Skiathitis των Atlantics, κομμάτι που δεν ηχογράφησε ο ίδιος αλλά το έδωσε στην μπάντα (όπως και το φανταστικό stranger on mykonos), ε, τότε τα πράγματα ξεκινάνε πολύ καλά!!! Και ευτυχώς οι Dirty Fuse δεν στέκονται μόνο σε αυτά τα δυο κομμάτια! Το άλμπουμ είναι γεμάτο από φρέσκο σερφαριστό ήχο (πράγμα δύσκολο στην εποχή μας) και μερικά κομμάτια που αξίζει να κάνει κανείς πολλές βουτιές μαζί τους, όπως είναι τα oasi, monsoon diva, storm, invisible minds, midnight heat wave κλπ. Η διασκευή στο the new victor του Dick Dale είναι επιεικώς μαγικά μαγευτική και το dark sands είναι αρκετά πιο «σκοτεινό» και πιο ατμοσφαιρικό. ΑΛΛΑ το κομμάτι που με έκανε να το ακούσω πολλές και συνεχόμενες φορές (και όχι επειδή διαρκεί 1.2, και 10 λεπτά να διαρκούσε πάλι με την ίδια λύσσα θα το άκουγα συνέχεια!!) είναι το ταξίμι του the doctor!!! Τι υπέροχο κομμάτι!!! Κύλα έτσι γιατρέ μου!!

15 κομμάτια περιέχει το άλμπουμ των Dirty Fuse και νομίζω, ότι αφού το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό για κάποιον σαν και μένα, όπου εγώ ακούω σερφ όσο συχνά κάνω μπάνια τον Γενάρη, ε, τότε δεν μπορεί, θα αρέσει πολύ σε αυτούς που ακούνε σερφ, γιατρέ μου!!


14/11/15

THE ROARING 420s You Can’t Get Out Alive



It’s A Gas records
                                              


After What is Psych? our German friends (from Dresden), are back with You Can΄t Get Out Alive. Having (somehow) left behind the psychedelic sound of the previous album, they recorded 12 songs this time, which generally i will describe them something between hippy/garage/psych/surf pop and Velvets references!! But the fact that they have been removed from the psychedelic sound doesn't mean that it is against them. Rather I would say that this more lighthearted psych/pop style go with them too. The fantastic keep me sane, mary jane for example (which seems to be left out from the legendary compilation Marijuana Unknowns) is a psych/trippy/pop candy with cool guitars and lovely lyrics. The flesh parade which brings to mind  the song Get Out Of My Life Woman with the difference however that the finish is a psychedelic orgy with tweaked guitars, the anything you want (to be) starts as a blues melody and continues  with references to the Velvets, like the rhythmic tax-deductible suicide. In sweet destiny the surf guitar is nice, the hipsters burns is very good song with the sitar that gives a more psychedelic overtones and finally, among the others we have and the whatever palace. A sunny hippie/psych song, with the rhythm exploding in the whole body with ethereal guitars, magical  organ, a song that sticks in your mind like honey in your teeth!! Great  album!!
Ύστερα από το What is Psych? οι εκ Δρέσδης Γερμανοί φίλοι μας, επιστρέφουν με το You Cant Get Out Alive. Έχοντας, κατα κάποιο τροπο αφήσει πίσω τους τον ψυχεδελικό ήχο του προηγούμενου άλμπουμ τους, ηχογραφούν 12 τραγούδια αυτή τη φορά, τα οποία σε γενικές γραμμές θα τα χαρακτήριζα κάτι μεταξύ hippy/garage/psych/surf με ποπ και Velvetικες αναφορές!! Το ότι όμως έχουν απομακρυνθεί από τον ψυχεδελικό ήχο δεν σημαίνει ότι αυτό είναι εις βάρος τους. Αντιθέτως θα έλεγα αυτό το πιο ανάλαφρο psych/pop στυλ τους πάει πολύ. Το φανταστικό keep me sane, mary jane λόγου χάρη (που μοιάζει να έμεινε έξω από την θρυλικό συλλογή Marijuana Unknowns) είναι ένα psych/pop γλύκισμα με υπέροχες κιθάρες και υπέροχους στίχους! Το flesh parade το οποίο φέρνει στο μυαλό το get out of my life woman με τη διαφορά όμως ότι το τελείωμα είναι ένα freak out με πειραγμένες κιθάρες, το anything you want (to be) ξεκινάει ως μια blues μελωδία και συνεχίζει με αναφορές στους Velvet, όπως και το ρυθμικό tax-deductible suicide. Στο sweet destiny η surf κιθάρες είναι απαλές, το hipsters burns είναι πολύ καλό τραγούδι με το σιτάρ να δίνει μια πιο ψυχεδελική χροιά και τέλος, μεταξύ των υπολοίπων υπάρχει και το whatever palace. Ένα ηλιόλουστο hippie/psych τραγούδι, με ρυθμό που εκρύγνεται σε ολόκληρο το σώμα, με αιθέριες κιθάρες, μαγικό όργανο, ένα τραγούδι που κολλάει στο μυαλό σου όπως το μέλι στα δόντια!! Πολύ καλό άλμπουμ!!




13/11/15

ØRESUND SPACE COLLECTIVE Different Creatures



Space Rock Productions



The Øresund Space Collective is a progressive/space rock band with members from Denmark and Sweden. They have released numerous albums since 2006 where they released their first official
αlbum. The latest ØSC release is a live recording that took place in the Black Tornado studio in Copenhagen from 24- 26 October 2014. The first track The Ride to Valhalla is a pure space deposit, and the super Bon Voyage is an exciting oriental trip. But the tracks that blow my mind out are the 30 min. Digestive Raga and the spleding 20 min Raga for Jerry G! This release of ØSC which are among the best of them, it’s a release of 2cds or triple vinyl colored and black!
The Øresund Space Collective finally coming to Athens for a unique live on 02.13.2016! Wear your spacesuits and come to an unforgettable journey to the most remote and unexplored galaxies of your minds
Οι Øresund Space Collective είναι ένα progressive/space/rock συγκρότημα με μέλη από την Δανία και την Σουηδία. Έχουν κυκλοφορήσει αμέτρητους δίσκους από το 2006 και μετά όπου κυκλοφόρησαν το πρώτο επίσημο άλμπουμ τους. Η τελευταία προς το παρόν κυκλοφορία των ØSC είναι μια ζωντανή ηχογράφηση η οποία έλαβε χώρα στο στούντιο Black Tornado στην Κοπεγχάγη, από τις 24 έως τις 26 του Οκτώβρη. To πρώτο κομμάτι The Ride to Valhalla είναι μια αγνή space κατάθεση, το έξοχο ανατολίτικο Bon Voyage είναι συναρπαστικό. Τα κομμάτια όμως που μου πήραν το κεφάλι είναι το 30λεπτο Digestive Raga και το εξαιρετικό 20λεπτο Raga for Jerry G! Αυτή η κυκλοφορία των ØSC την οποία συγκαταλέγω στις καλύτερές τους, είναι κυκλοφορία διπλού cd ή τριπλού βινυλίου χρωματιστού και μαύρου χρώματος!
Οι Øresund Space Collective έρχονται επιτέλους στην Αθήνα για μια και μοναδική εμφάνιση στις 13/2/2016! Φορέστε τις διαστημικές στολές σας και ελάτε για ένα αξέχαστο ταξίδι στους πιο μακρινούς και ανεξερεύνητους γαλαξίες των μυαλών σας!!

10/11/15

PRONTO s/t



Slovenly Recordings
                                            
Most of the modern punk rock bands have (almost) unique property of being either bored mortally since their monotony is unbearable, or overflowing with talent and energy no matter if that they play you've heard a million times!!! Well, I think Pronto, not quite, but almost it sound me indifferent. Okay, they have strong guitars, songs that lure everything with their momentum, but as there! I think it's a good release only for the fans of that sound.
 
Τα πιο σύγχρονα πανκ ροκ συγκροτήματα έχουν την (σχεδόν) μοναδική ιδιότητα είτε να τα βαριέσαι θανάσιμα μιας και η μονοτονία τους είναι ανυπόφορη, είτε να ξεχειλίζουν από ταλέντο και ενέργεια άσχετα αν αυτό που παίζουν το έχεις ακούσει εκατομμύρια φορές!!! Ε λοιπόν, νομίζω ότι οι Pronto, όχι ακριβώς, αλλά σχεδόν μου ακούγονται αδιάφοροι. Εντάξει, διαθέτουν δυνατές κιθάρες, τραγούδια που παρασύρουν τα πάντα με την ορμή τους, αλλά ως εκεί! Νομίζω ότι είναι μια καλή κυκλοφορία μονάχα για τους φανς του ήχου   

4/11/15

ØRESUND SPACE COLLECTIVE Out into Space



Space Rock Productions
Triple live cd, incredible duration (3 hours and forty minutes), something like a celebration for the ten years since their first live! On the first cd playing members who had recorded the first four lp. In the second cd the people who played in 2007-2011, while the third playing the current members of the group. The music played by ØSC is an explosive mixture of progressive, space, psychedelic music and dub shades! Tracks without lyrics, they are liable to create a situation for absolutely freak out. With tracks like The Man who ate Planets, Jamming for your Mind and 35 minutes A Long Night amongst Friends who standing higher, this release is recommended to all fans of space-rock-progressive-psych music!
Τριπλό live cd, απίστευτης διάρκειας (3 ωρών και σαράντα λεπτών περίπου), κάτι σαν γιορτή για τα δέκα χρόνια από το πρώτο τους Live! Στο πρώτο cd παίζουν τα μέλη που είχαν ηχογραφήσει τα τέσσερα πρώτα lp. Στο δεύτερο όσοι έπαιζαν την περίοδο 2007-2011, ενώ στο τρίτο παίζουν τα τωρινά μέλη του γκρουπ. Η μουσική που παίζουν οι ØSC είναι ένα εκρηκτικό μείγμα progressive, space, ψυχεδελικής μουσικής και dub αποχρώσεων! Κομμάτια χωρίς στίχους, είναι ικανά να δημιουργήσουν μια απολύτως φευγάτη κατάσταση. Με τα The Man who ate Planets, Jamming for your Mind και το 35λεπτο A Long Night amongst Friends να στέκονται λίγο πιο ψηλά, η κυκλοφορία αυτή συνιστάται σε όλους τους φανς-και όχι μόνο, αυτού του γκρουπ!

1/11/15

VAN BUREN WHEELS s/t



Slovenly Recordings


Van Buren Wheels consisted of Jaime Paul Lamp-vox continental, Vince Boccini-voice, Steve Shelton-guitar, Chrissy Hewlett-drums while before reaching the bassist Brew Kerr,(four in five were taxi drivers!!!) had passed and the Danny Hawkins, Scott Kalkbrenner. Van Buren was the name of an infamous street in Phoenix with prostitution, drugs, etc, and also 4 out of 5 were occasionally heroin users and the band dissolved in 2009 because of the death of Boccini on stage. Their sound was an unrivaled combination of garage/punk, r'n'b, beat and was based on the great vox organ of Boccini.With top track the amazing moody judy, a great song ala meanie geanie, the garage (she got) green eyes and very fantastic moody soon I'll be gone (c'mon and be mine, hang out with me, wicked lies are the other three tracks), I think Van Buren Wheels earn a place in my difficult taste of garage bands that I like so much !!

Τους Van Buren Wheels τους αποτελούσαν οι (4 στους πέντε ήταν ταξιτζήδες!!!) Jaime Paul Lamp-vox continental, Vince Boccini-φωνή, Steve Shelton-κιθάρα, Chrissy Hewlett-τύμπανα, ενώ προτού καταλήξουν στον μπασίστα Brew Kerr, είχαν περάσει και οι Danny Hawkins, Scott Kalkbrenner. Van Buren ήταν το όνομα ενός κακόφημου δρόμου στο Phoenix με πορνεία, ναρκωτικά κλπ, ενώ επίσης, οι 4 στους 5 ήταν κατά καιρούς χρήστες ηρωίνης και η μπάντα διαλύθηκε το 2009 εξαιτίας του θανάτου του Boccini πάνω στην σκηνή. Ο ήχος τους ήταν ένα ασυναγώνιστο πάντρεμα γκαράζ, πανκ, rnb, beat και στηριζόταν στο vox όργανο του Boccini. 10΄΄ ή σε δυο εφτάρια η απόλαυση είναι η ίδια! Με κορυφαία, το καταπληκτικό moody judy, ένα τραγούδι αλά meanie geanie, την γκαραζιά του (she got) green eyes και το φανταστικό moody soon Ill be gone (cmon and be mine, hang out with me, wicked lies τα άλλα τρία), νομίζω ότι οι Van Buren Wheels κερδίζουν μια θέση στα ελάχιστα γκαράζ συγκροτήματα που μου αρέσουν τόσο πολύ!!