NEIGHBOURHOOD STRANGE Neighbourhood Strange/Wytches Sky

L.S.D Records

The Neighbourhood Strange, a relatively new group formed in 2015, in this 7 '' offers two songs. The strange neighborhood a garage rock and very cool song, with great organ and even better guitar, a song with Australian guidelines on sound. On the other side it is slightly slower and much more psychedelic wytches sky. Fantastic single, fantastic band!!!

Οι Neighbourhood Strange, ένα νέο σχετικά γκρουπ, σε αυτό το 7’’ προσφέρει δυο τραγούδια. Το neighbourhood strange ένα γκαράζ ροκ και πολύ καλό τραγούδι, με ωραίο όργανο και ακόμα καλύτερη κιθάρα, τραγούδι με αυστραλέζικους προσανατολισμούς στον ήχο. Από την άλλη μεριά είναι το ελαφρώς πιο αργό και αρκετά πιο ψυχεδελικό wytches sky. Πολύ καλό σινγκλ, πολύ καλή η μπάντα!!!

psychedelic gew-gaw μια ιστορια

Το psychedelic gew-gaw όπως ήταν το ονοματεπώνυμο του φανζινιδίου αυτού, κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του στα τέλη του 1995

1000 τυπωμένα αντίτυπα εκ των οποίων διασώθηκαν, εξαιτίας ενός συναρπαστικά ηλίθιου τυπογράφου, καμιά 500αρια! Από αυτά, στα 430, τα εξώφυλλα χρωματίστηκαν ένα προς ένα με μαρκαδόρους από την Ηλιάνα Νοέα (στην οποία το gew-gaw χρωστάει όλα τα υπέροχα εξώφυλλα για όλες τις κυκλοφορίες του, είτε αυτές ήταν περιοδικά, είτε δίσκοι ειτε cd!).

Δεύτερο τεύχος το 1995 σε ελάχιστα αντίτυπα μιας και περιείχε και 7¨ των καναδών Fiends. Από αισθητικής άποψης και ύλης ίσως το χειρότερο τεύχος.

Τρίτο τεύχος τον επόμενο χρόνο, 500 αριθμημένα αντίτυπα αυτή τη φορά, ξανά με σινγκλάκι και ένα βραβείο στην μπιενάλε του Βερολίνου για την άψογη γραφιστική αισθητική η οποία ξεχυνόταν σαν καταρράκτης σε κάθε σελίδα του συγκλονιστικού αυτού τεύχους (πλέον το στήσιμο του συγκεκριμένου τεύχους διδάσκεται σε σχολές γραφιστικής).

Τέταρτο τεύχος, με τα τέσσερα δελφίνια στο εξώφυλλο, το οποίο δεν περιείχε τίποτα με αποτέλεσμα την εμπορική αποτυχία να ταρακουνάει τις άδειες τσέπες μας για τα καλά.

Στο πέμπτο τεύχος εγκαινιάζεται  η πρώτη κασέτα-συλλογη, που ήταν στα φόρτε της εκείνη την εποχή από τα διάφορα φανζιν, η οποία κασετοσυλλογή ολοκληρώθηκε με τα επόμενα δυο τεύχη.

Το όγδοο και τελευταίο ελληνικό gew-gaw συνοδευόταν από cd συλλογή, ενώ ήταν το δεύτερο που έβγαινε από τυπογραφείο (ευτυχώς χωρίς απρόοπτα αυτή τη φορά), μιας και τα ενδιάμεσα τεύχη ήταν (και είναι) φωτοτυπημένα!  

Κάπου εκεί οι άνθρωποι του περιοδικού στροφάρουν ανάποδα και βγάζουν τρία τεύχη στα αγγλικά με συμπαθητικές πωλήσεις. Όλα συνοδευόντουσαν από cd συλλογές. Γύρω στο 2003, το gew-gaw παύει να υπάρχει ως όνομα και το πρώτο τεύχος του peace frog είναι γεγονός. Παράλληλα κυκλοφορεί ο πρώτος (και τελευταίος προς το παρόν!) πύραυλος, και λίγο αργότερα το δεύτερο peace frog, ενώ πριν από λίγα χρόνια κυκλοφόρησε και ένα τρίτο τεύχος!

Επίσης παράλληλα, γύρω στο ‘98 δημιουργείται η nowhere street music, για να κυκλοφορήσει αρχικά μια συλλογή με μερικά από τα καλύτερα ψυχεδελικά συγκροτήματα της Ευρώπης και με τίτλο σιδηρόδρομο “Gew-gaw’s journey to nowhere street”  και λίγο αργότερα το ντεμπούτο άλμπουμ των voyage limpid sound.

Φυσικά και όλα τα cd που μπήκαν στα τευχη ειχαν τη στάμπα της nowhere street music.

Πιο παλιά, καπου στο 1996 η επίσκεψη στο νέο τότε, δισκάδικο Action records, σηματοδοτεί μια συντομη συνεργασία του gew-gaw με την Action, κατω από το όνομα (ανορθόγραφο επίτηδες όμως) Golbin Records, με καρπους αυτής δυο σινγκλακια, οπου το ένα εξ αυτων ήταν το θρυλικο 7΄΄ των Cardinals, και πολύ αργοτερα ένα cd με συγκροτηματα της Action το οποιο κυκλοφορησε μαζί με το πρώτο αγγλικό τευχος του gew-gaw.

Το 2005 επίσης, δυο ντεμο cd φτάνουν στα ντιζαϊνάτα γραφεια του περιοδικού από τους/τον Drug Free Youth. Στο γράμμα-απάντηση από την nowhere street music στο γκρουπ, αναγράφεται μια πολύ συμφερουσα οικονομικη προταση για αλμπουμ, καθως και μερικα τηλεφωνα μερικών καλών ψυχιατρων! Τελικα το άλμπουμ αυτό θα κυκλοφορησει σε σε συνεργασια με την Sound Effect, και κατω από το ονομα Nowhere Sound.

Επόμενη κυκλοφορία ένα 7’’ των γερμανών Vibravoid, ενώ λίγο μετά έρχεται το δεύτερο άλμπουμ των Drug Free Youth (nowhere street music αυτή τη φορά) σε βινύλιο και σε σιντί!

Αυτά ήταν μερικα από τα πραγματα που ειχαν ασχοληθει τα ανήσυχα πνευματα του gew-gaw.

Για ολόκληρο το στορυ, με ανατριχιαστικές μάλιστα λεπτομέρειες, ψάξτε το βιβλίο με τον τίτλο «Gew-Gaw έργα και ημέρες μιας δυναστείας» το οποίο θα κυκλοφορήσει μέσα στα επόμενα 38 χρόνια.

SULFUR CITY Talking Loud

Alive Naturalsound

From Ontario  they come Sulfur City, a band composed by Lori Paradis voice, Jesse Lagace guitar and voice, Steve Smith bass and voice, Sam King drums and voice and Keith Breit at keys. Their debut album entitled Talking Loud is an infernal and powerful blues rock with amazing playing of the organ by Breit, nice guitar passages, 60s atmosphere, beautiful songs, like pocket, don't lie to me, etc. This of course that dominates is the very good and very soulful voice of Lori Paradis, a subtle blend of Patti Smith and Joplin! The album was recorded by Dale Morningstar-Cowboy Junkies, Neko Case and waiting to be discovered!

Από το Οντάριο (όπως ο Λοχαγός Μαρκ και ο θλιμμένος Μπούφος!!) μας έρχονται οι Sulfur City, μια μπάντα η οποία αποτελείται από τους Lori Paradis στη φωνή, Jesse Lagace κιθάρα και φωνή, Steve Smith μπάσο και φωνή, Sam King τύμπανα και φωνή και Keith Breit στα υπόλοιπα. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους με τίτλο Talking Loud είναι ένα διαβολεμένο και δυνατό blues ροκ, με καταπληκτικό παίξιμο στο όργανο από τον Breit, ωραία κιθαριστικά περάσματα,, 60ς ατμόσφαιρα, όμορφα τραγούδια όπως το pocket, don’t lie to me κλπ. Αυτό φυσικά που κυριαρχεί είναι η πολύ καλή και πολύ αισθαντική φωνή της Lori Paradis, ένα ανεπαίσθητο μείγμα των Patti Smith και Joplin! Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε από τον Dale Morningstar-Cowboy Junkies, Neko Case και περιμένει να το ανακαλύψετε!

RED MASS E.P. Rouge N. 2

Slovenly Recordings

Francophone, straight, corrupt garage punk with incredible volume on bass, chaotic recording, no indifferent compositions, most of it passed through a Cramps prism. They have a very sticky song après moi le deluge, an acoustic thrash hard core which titled infidele and generally they take care to make a lot of noise with their guitars! Not bad I would say.

Γαλλόφωνο, στακάτο, παρακμιακό γκαραζοπάνκ με απίστευτο όγκο στο μπάσο, χαοτική ηχογράφηση, καθόλου αδιάφορες συνθέσεις, οι περισσότερες περασμένες από ένα μετά Cramps πρίσμα. Έχουν ένα πολύ κολλητικό τραγούδι το après moi le deluge, ένα ηχητικό thrash hard core με τίτλο infidele και σε γενικές γραμμές φροντίζουν να κάνουν πολύ θόρυβο με τις κιθάρες τους! Καθόλου άσχημα θα έλεγα.

 

OCTOPUS SYNG Reverberating Garden Number 7 / Flaming

Mega Dodo

Reverberating Garden Number 7 was the title of the last Octopus Syng album. In that album this song wasn't it in, but it will present in the new Hollow Ghost/Rochelle Salt! The version of this song is different from that on the album, especially to mention that this is an amazing Floydish song! On the other hand there is a very good and trippy version to the anyway trippy, Flaming of Barrett’s Floyd. A song that of course not include to their album. Run to catch your copy !!!

Reverberating Garden Number 7 ήταν ο τίτλος του προηγούμενου άλμπουμ των Octopus Syng. Σε εκείνο το άλμπουμ όμως δεν υπήρχε αυτό το τραγούδι, θα περιέχεται όμως στο καινούργιο τους Hollow Ghost/Rochelle Salt! Η εκτέλεση όμως είναι διαφορετική από ότι στο άλμπουμ και κυρίως να αναφέρω ότι πρόκειται για ένα καταπληκτικό floydικό τραγούδι! Από την άλλη πλευρά υπάρχει μια πολύ καλή και τριπαριστή εκτέλεση του, έτσι κι αλλιώς τριπαριστού, Flaming του Barrett. Τραγούδι που δεν θα υπάρχει φυσικά στο άλμπουμ. Τρέξτε να προλάβετε την κόπια σας!!!