Elektrohasch Records
I’m not
sure if this, the fifth Machine album, is their best but I know that further
than their familiar standards that evolve stoner sound, their beastly acid
blues guitar passages and all the things they do, they also have two songs that
made me stop doing anything else than listen to them many times until I figure
them out. Those two blew up any arguments I have regarding these sound. Of course
II;’ speaking about the 16 plus minutes demon meteor of chrysalis (jam), which
especially in the first 7 min. it swirls without mercy, the forceful guitar
takes off to infinite cosmos, meets planet Hawkwind, and returns after those 7
min. to arise Jimi from where he lies!!! The other one is the 12 min. come to
light which at the end it’s vicious guitars sound possessed and the Theremin
beaming up the result. Beware though! Don’t you think that coda sun (with it’s
dry stoner sound) and gamma are lacking anything. Neither dry end και off
course. Well, at the end it is their best album!!!
Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό, το πέμπτο άλμπουμ των Machine, είναι το
καλύτερό τους, ξέρω όμως ότι πέρα από τα γνωστά στάνταρ τους τα οποία αφορούν
τους stoner
ήχους, τα δαιμονισμένα acid blues κιθαριστικά
περάσματα και όλα αυτά με τα οποία καταπιάνονται, έχουν και δυο τραγούδια που
πραγματικά με έκαναν να μην μπορώ να κάνω τίποτα άλλο πέρα από το να τα ακούσω
αρκετές φορές για να καταλάβω τι γίνεται. Πραγματικά μου ανατίναξαν τις όποιες ενστάσεις μου σχετικά
με αυτούς τους ήχους. Μιλάω φυσικά για το 16+ δαιμονισμένο μετεωρίτη του
chrysalis (jam), ο οποίος ειδικά στα πρώτα 7 λεπτά του στροβιλίζεται αδυσώπητα,
η ορμητική κιθάρα εκτινάσσεται στο αχανές διάστημα, συναντάει τον γνωστό
πλανήτη Hawkwind, και επιστρέφει μετά τα 7 αυτά λεπτά για να σηκώσει τον Jimi
από κει που βρίσκεται!!!! Το άλλο είναι το 12λεπτο come to light όπου στο τέλος
του οι λυσσαλέες κιθάρες ηχούν σαν μανιασμένες και με την θερεμίνη (;) να
διαστημίζει το αποτέλεσμα. Προσοχή όμως! Μην νομίζεται ότι τα coda sun
(με τον ξερό stoner ήχο) και gamma πάνε πίσω! Ούτε φυσικά και τα dry end και
off course. Μπα, τελικά είναι το καλύτερο τους άλμπουμ!!!