THE ROARING 420s What is Psych?

Stoned Karma Records

The Roaring 420s are from Dresden. This is their debut album and I can say with certainty that it is amazing. They play psychedelic music and they have some garage elements, some surf , some oriental, as they use a sitar and some more ... hippie (as I understand it), the guitars have an impressive sixties sound and the vocals are adorable and very seductive! The 7 minute bury my burden is fantastic and leaves me a taste of Country Joe and the Fish, is lovely and much more psychedelic than it sounds, mainly thanks to the bass. The blue jay, with the airy garage/surf sound, the  those woods of stones is a sublime psychedelic song where the sitar painting it magically, the super psych/paisley another change (to blow) and the psych/pop hey hey rider. The very cool yes I am (excellent song), you had to learn it with hard way, saturday night is the most "rock" songs, while the pill hill can only be described as a psych/ folk /pop poppy (!). The tourist has a pure psychedelia which respond only to great groups of the psychedelic sixties. A delightful song that lasts eight minutes but even if it lasted to 20, it will not bother me at all. Finally, you will never be the same is a 2.30 instro that closes the album perfectly! Get your copy now!

Οι Roaring 420s προέρχονται από την Δρέσδη. Αυτό είναι το ντεμπούτο άλμπουμ τους και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι είναι καταπληκτικό. Παίζουν γκαραζοψυχεδέλεια, έχουν κάποια σερφ στοιχεία, κάποια ανατολίτικα μιας και χρησιμοποιούν και σιτάρ και κάποια πιο… χίπικα (όπως τα αντιλαμβάνομαι εγώ), οι κιθάρες έχουν εντυπωσιακά σίξτις ήχο και τα φωνητικά είναι αξιολάτρευτα και πολύ σαγηνευτικά!! Το εφτάλεπτο bury my burden είναι φανταστικό και μου αφήνει μια γεύση από Country Joe and the Fish, είναι υπέροχο και αρκετά πιο ψυχεδελικό από ότι ακούγεται, κυρίως χάρη στο μπάσο. Το blue jay, με τον αέρινο garage/surf ήχο του, το those woods of stones είναι ένα εξαίσιο ψυχεδελικό τραγούδι όπου το σιτάρ το χρωματίζει μαγικά, το σούπερ psych/paisley another change (to blow) και το psych/pop hey hey rider. Τα πολύ καλά yes I am (θαυμάσιο), you had to learn it with hard way, saturday night είναι τα πιο «ροκ» τραγούδια τους, ενώ το pill hill μπορεί να περιγραφή μόνο σαν μια psych/folk/pop παπαρούνα (!). Το tourist διαθέτει μια αγνή ψυχεδελεια η οποία απαντάτε μόνο στα μεγάλα ψυχεδελικά γκρουπ των σιξτις. Ένα απολαυστικό τραγούδι που διαρκεί 8 λεπτά αλλά και 20 να διαρκούσε δεν θα με χαλούσε καθόλου. Τέλος, το you will never be the same είναι ένα 2.30 instro που κλείνει ιδανικά το άλμπουμ! Πάρτε την κόπια σας τώρα!!